zakłopotać

zakłopotać
{{stl_3}}zakłopotać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zakwɔpɔtaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}-cze {{/stl_8}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_28}}-ce{{/stl_28}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}zmieszać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}in Verlegenheit bringen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}verlegen machen {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zakłopotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, zakłopotaćoczę, zakłopotaćocę, zakłopotaćocze || zakłopotaćoce, zakłopotaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} swoim zachowaniem, swoimi wypowiedziami sprawić, że ktoś poczuje się zmieszany, stropiony, straci pewność siebie :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakłopotać — dk IX, zakłopotaćoczę a. zakłopotaćocę, zakłopotaćoczesz, zakłopotaćocz, zakłopotaćał «zmartwić, stropić, zmieszać; wprawić w kłopot» Zakłopotało go jej milczenie. Stanął zakłopotany. zakłopotać się «zatroszczyć się o coś, zmartwić się czymś,… …   Słownik języka polskiego

  • zakłopotać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuć zakłopotanie; stracić pewność siebie, zmieszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakłopotał się, gdy spytano o źródło informacji. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaambarasować — dk IV, zaambarasowaćsuję, zaambarasowaćsujesz, zaambarasowaćsuj, zaambarasowaćował, zaambarasowaćowany przestarz. «wprawić w zakłopotanie, sprawić kłopot, przysporzyć zmartwień, zakłopotać» Zaambarasował rodziców swoim zachowaniem. zaambarasować… …   Słownik języka polskiego

  • zacukać się — dk I, zacukać sięam się, zacukać sięasz się, zacukać sięają się, zacukać sięaj się, zacukać sięał się pot. «zakłopotać się, stropić się, zaniemówić» Chciał coś powiedzieć, ale się zacukał …   Słownik języka polskiego

  • zafrasować — dk IV, zafrasowaćsuję, zafrasowaćsujesz, zafrasowaćsuj, zafrasowaćował, zafrasowaćowany przestarz. «sprawić komuś przykrość, przysporzyć komuś zmartwienia; zasmucić, zmartwić» Mocno zafrasował ojca swoim zachowaniem. zafrasować się «zmartwić się …   Słownik języka polskiego

  • zakłopotanie — n I 1. rzecz. od zakłopotać. 2. «stan człowieka znajdującego się w kłopotliwej sytuacji; onieśmielenie, zmieszanie» Popaść w zakłopotanie. Wprawić kogoś w zakłopotanie. Uśmiechać się z zakłopotaniem. Odczuwać wobec kogoś zakłopotanie …   Słownik języka polskiego

  • zakłopotany — zakłopotanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zakłopotać (p.) zakłopotany w użyciu przym. «wyrażający zakłopotanie, zmartwienie; zmartwiony» Zakłopotana twarz, mina …   Słownik języka polskiego

  • zaniepokoić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poczuć niepokój, obawę, strach; zakłopotać się, zmartwić się, przestraszyć się, zdenerwować się, stać się niespokojnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poważnie, trochę zaniepokoić się. Zaniepokoić się o syna spóźniającego się na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”